Το γαϊδουράκι.

Μια συγκινητική ανθρώπινη ιστορία.
















Μου την αφηγήθηκε ένας φίλος και σας τη μεταφέρω
όπως ακριβώς μου την είπε. Χτυπά κάποια στιγμή το
κινητό μου και στην άλλη γραμμή ο Γιώργος να κλαίει με λυγμούς
ασταμάτητα, να κλαίει με αναφυλητά και να μη μπορώ να τον
κάνω ζάφτι. Φοβήθηκα πως κάτι κακό του συνέβη.
Προσπαθώ να του πάρω μια λέξη, ένα λόγο και δεν μπορώ να
βγάλω άκρη. Με τα χίλια ζόρια καταφέρνω και τον ηρεμώ κάπως
κι έτσι μετά από αρκετή ώρα μου λέει πως πέθανε το γαϊδουράκι του.
Έφαγε πολύ ξυνάκι και ψόφησε.
Λες και πέθανε ο άνθρωπός του, ο Γιώργος και έκανε σαν παιδί.
Ααα ρε Γιώργο που αγαπάς και δεν το δείχνεις.