Κονδυλοφόρος
Απορώ γιατί γίνεται τόσο καιρό, τόση ζωηρή και επίμονη συζήτηση περί της ανάγκης να συγκροτηθεί κυβέρνηση προσωπικοτήτων και εξωκοινοβουλευτικών παραγόντων, που θα αναλάβει τη σωτηρία της χώρας. Μα… η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι κατά βάση κυβέρνηση εξωκοινοβουλευτικών υπουργών (αριθμούν ήδη επτά) και… μεγάλων πολύ μεγάλων) προσωπικοτήτων.
Πιο μπροστά από την εποχή του ο Γιώργος Παπανδρέου, φρόντισε να στολίσει την κυβέρνησή του με προσωπικότητες μεγάλου βεληνεκούς, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την πολιτική κατάσταση και τις ιδεοληψίες της μεταπολίτευσης.
Ενίοτε δεν έχουν καμία σχέση με καμία πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα, αλλά αυτό είναι και η… γοητεία της υπερβατικότητας, που χαρακτηρίζει αυτή την κυβέρνηση.
Στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο βρίσκονται εξωκοινοβουλευτικά μεγέθη, όπως ο Δημήτρης Δρούτσας, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο Χάρης Παμπούκης, η Τίνα Μπιρμπίλη, ο Γιάννης Πανάρετος, ο Δημήτρης Δόλλης και η Φώφη Γεννηματά.
Ναι, για όσους έχουν ξεχάσει τη Φώφη, πρέπει να το υπενθυμίσουμε: Η Φώφη είναι εδώ και έχει αναλάβει μεγάλο έργο στο Υπουργείο Παιδείας, ως αναπληρώτρια Υπουργός.
Ο Γιώργος λοιπόν πέτυχε από πολύ νωρίς και με δική του πρωτοβουλία να συνθέσει και τα δύο ζητούμενα: Και εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς και προσωπικότητες.
Θα πει κανείς ότι δεν φτάνουν.
Ότι χρειάζονται κι άλλοι.
Ότι η επιτυχία των προαναφερθέντων επιτάσσει να χρησιμοποιηθούν κι άλλοι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί.
Ότι η μαεστρία του Γιώργου να επιλέγει σωστούς και επιτυχημένους Υπουργούς δεν πρέπει να πάει χαμένη και ότι πρέπει να αξιοποιηθεί.
Υπομονή.
Η επανάσταση του α-υτο-νόητου θέλει χρόνο.
Υπομονή λοιπόν αδέλφια…
Σχόλια