Για τον Κώστα

Απόσπασμα, αφιερωμένο στον Κώστα, σαν ελάχιστος φόρος τιμής.

Όταν πεθαίνει ένα παιδί πέφτει βαθύτατο σκοτάδι 

το ξημέρωμα βρέχει 

μεγάλα δάκρυα λαμπερά πέτρινα γίνονται τα φύλλα και τα δέντρα.

Όταν πεθαίνει ένα παιδί ταράζεται ο ύπνος των αρχαίων νεκρών 

κι από τη γη αναδύονται τα πρόσωπά τους ενώ σαν χάλκινο πουλί 

ο άνεμος τοξεύεται στο χώμα. 

Όταν πεθαίνει ένα παιδί οι λέξεις κι οι φωνές συντρίβονται τριγύρω 

ο κόσμος καταρρέει

Νικηφόρου, Ποιήματα 1966-2002, Νέα Πορεία