Έναν άνθρωπο άξιο και σοφό (καλέ μου Άγιε Βασίλη)

      
της Γεωργίας Μεσιήτη
Εντάξει λοιπόν ο Παπαδήμος είναι τραπεζίτης (στεγνός και στυγνός) και δεν είναι εκλεγμένος. Έχετε να αντιπροτείνετε κάποιον από τους πολιτικούς που σας αντιπροσωπεύει και θα πρέπει να ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές ως καλό ή άξιο για να μας κυβερνήσει; Οι πολιτικοί -που δεν είναι ούτε τραπεζίτες ούτε τεχνοκράτες- πόσο καλύτεροι, πιο συμπονετικοί, δίκαιοι και ικανοί είναι ώστε να μας βγάλουν από την κρίση;
Εμένα λοιπόν όλοι δηλητηριασμένοι μου φαίνονται. Αν δεν είναι «βαμπίρ», είναι πωρωμένοι με την εξουσία και την καριέρα. Όσο μου προκαλεί πανικό ο ΓΑΠ ή οποιοσδήποτε ΠΑΣΟΚος, άλλο τόσο με πανικοβάλλει η ιδέα του Σαμαρά ως Πρωθυπουργού (ο Χριστός κι η Παναγία). Όσο αποκρουστικός μού είναι ο Καρατζαφέρης, άλλο τόσο αξιολύπητη είναι η Παπαρήγα. Βλέπει κανείς για Πρωθυπουργό-σωτήρα τον Τσίπρα; Ικανό να μας βγάλει από την κρίση; Ή τον (κατά τα άλλα συμπαθή) Κουβέλη; Όσο για τη Ντόρα, μετά από εκείνες τις ομιλίες με τη φωτογραφία του Γκάντι στο φόντο, σταμάτησα να την ακούω - την ακύρωσα (ούτε ιερό ούτε όσιο).
Όχι δεν υπερασπίζομαι τον Παπαδήμο και ούτε πιστεύω ότι είναι ικανός για το θαύμα. Αντιθέτως, υποψιάζομαι πως πρόκειται για άλλο ένα μονοδιάστατο ανθρωπάκι. 
Το ερώτημα μου είναι ποιος είναι καλύτερος ή γιατί κάποιος από τους πολιτικούς θα πρέπει να θεωρηθεί καλύτερος; Κατά τα άλλα όλοι μιλάμε για μια καλύτερη Ελλάδα με αξίες και ήθος. Ναι! Αλλά ας ξεκινήσουμε πρώτα δουλειά με τους εαυτούς μας. Πατρίδα μας είναι πρωτίστως η καρδιά μας. Όταν διαφωνούμε με κάποιον δεν είναι κατ΄ανάγκην εχθρός μας. Απλώς καταλαβαίνει και εκφράζει με άλλο - διαφορετικό τρόπο μια κατάσταση. Στους περισσότερους η πρώτη αντίδραση είναι το βρισίδι και η εχθρική διάθεση σε όσους δεν πιστεύουν ό,τι πιστεύουμε εμείς. Μα αν δεν μάθουμε να συνυπάρχουμε αρμονικά (...και δημιουργικά) με το διαφορετικό, μέσα από διάλογο και επιχειρήματα, ζήτω που καήκαμε.
Να ζητούσαμε όλοι από τον Άγιο Βασίλη έναν άνθρωπο σωστό! Άξιο, τίμιο, ικανό, διορατικό και με αγάπη για τον συνάνθρωπο. Έναν τέτοιο θέλω να με κυβερνήσει, να γίνει ο αρχηγός μου, να τον θαυμάσω, να με γοητεύσει. Να σηκώσει τα βάρη και να εμφυσήσει ήθος, σεβασμό στη ζωή, στον συνάνθρωπο. Είναι κανείς που δεν ονειρεύεται και δεν προσδοκεί καλύτερες μέρες ή που δεν θα ήθελε να πιστέψει στην ουτοπία; H Arian Mnouchkine είπε πως "ουτοπία δεν είναι κάτι που δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ αλλά κάτι που δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη".
Έναν άνθρωπο σοφό (…καλέ μου Άγιε Βασίλη).