Ο νέος Σταυρός, στον Ευαγγελισμό της Ρόδου

Κυριακή χτες κι η βόλτα στην απογεματινή Ρόδο, επιβεβλημένη. Όμορφη, όμορφη που είν΄η πόλη μας. Βόλτα στο ελαφάκι, να δει κόσμο η Χριστίνα  και πέφτω πάνω στον Κυρ Κώστα, τον Κώστα τον Νεοφύτου. Τον γνωρίζω τον Κύριο Κώστα, από παιδί, όταν έμπαινα ανενόχλητος, πιτσιρίκι, στο Neofitou Ceramic, τα κεραμικά και μύριζα τις μυρωδιές του πηλού, που στα χέρια 40 ανθρώπων και, εκείνη την εποχή, έπαιρναν μορφή και σχήμα και γίνονταν απ΄ευθείας Πρεσβευτές πολιτισμού, στα χέρια των ξένων. Ο Κύριος Κώστας, Παγκοσμίου φήμης Κεραμίστας, να ζει δίπλα μας. Τι τύχη, τι ευτυχία. Και τι σύμπτωση! Τι κάνεις εδώ Κύριε Κώστα;. Χαλαρώνω μου λέει, βλέπω τη θάλασσα και χαλαρώνω. Κι εκείνη την ώρα, βλέπω το Σταυρό του Ευαγγελισμού, ξανά στη θέση του. Επιτέλους, του λέω, μπήκε ξανά ο Σταυρός στη θέση του. Εγώ τον έκανα μου λέει και μένω άφωνος. Εσείς του λέω; Κι έτσι ξεκίνησε η αφήγηση, για το Σταυρό.
Λοιπόν, μου λέει. Ο προηγούμενος Σταυρός, δεν ήταν ο πρώτος, τον είχε βάλει ο Μακαριστός Μητροπολίτης Ρόδου Σπυρίδων.

Ζύγιζε κοντά 300 κιλά, ήταν σιδερένιος κι η οξείδωση, τον αποψίλωνε σιγά σιγά, έπρεπε να κατέβει.

Ο Νεοκόρος και οι υπεύθυνοι της Εκκλησίας, με παρακάλεσαν, αν μπορώ, να βοηθήσω, να φτιαχτεί Σταυρός, από την αρχή. Ρώτησα, έψαξα και πήρα την απόφαση να κατασκευάσω τον νέο Σταυρό.

Ο Σταυρός λοιπόν που βλέπεις, καθώς και όλες οι κολλήσεις, είναι εξ ολοκλήρου από ανοξείδωτο χάλυβα, Ελληνικής παραγωγής και χύθηκε στην Αθήνα, υπό την επίβλεψή μου. Για το σχέδιο, πήρα αναφορές και πληροφορίες, από διάφορες πηγές της εποχής κι έτσι έβγαλα αυτό το καλούπι. Δύσκολη υπόθεση, γιατί είναι ψηλός και πολύ βαρύς. 

Στη βάση του, υπάρχουν 3 "σκαλοπάτια", που κάνουν την κατασκευή πολύ ανθεκτική και η βάση σχεδιάστηκε, με την ίδια κλίση που έχει το κτίριο, για να "δέσει" η όλη κατασκευή. Μπορώ να σου πω, πως είμαι πολύ περήφανος, για το Σταυρό που έκανα. Κι εγώ πολύ περήφανος, που σας γνωρίζω Κύριε Κώστα.

Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ζατζηκέλης