Έφυγε από τη ζωή, ο τραγουδιστής του συγκροτήματος «Τρίφωνο»

Τη μάχη με την επάρατο νόσο έχασε τα ξημερώματα του Σαββάτου σε ηλικία 45 ετών ο Χιώτης καλλιτέχνης και μέλος του συγκροτήματος «Τρίφωνο» Γιώργος Περαντάκος.
Ο Γιώργος Περαντάκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Χίο. Ήρθε στην Αθήνα για σπουδές και παράλληλα έκανε μαθήματα κιθάρας και φωνητικής. Για αρκετά χρόνια ασχολήθηκε επαγγελματικά με το τραγούδι και εμφανίστηκε σε γνωστές μουσικές σκηνές της Αθήνας και σε συναυλίες ανά την Ελλάδα. Συνεργάστηκε με γνωστούς συνθέτες, τραγουδοποιούς και τραγουδιστές όπως οι: Γιάννης Σπανός, Μίμης Πλέσσας, Πέτρος Βαγιόπουλος, Θοδωρής Παπαδόπουλος, Παντελής Θαλασσινός, Λάμπρος Καρελάς, Δημήτρης Μπάσης, Πέτρος Γαϊτάνος, Αναστασία Μουτσάτσου, Σωτηρία Λεονάρδου, Μαριώ, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Κατερίνα Κούκα, Λίτσα Διαμάντη κ.α. Τα τελευταία χρόνια ήταν το τρίτο μέλος του «Τριφώνου», μαζί με την Ερωφίλη και τον Δημήτρη Υφαντή.

alterinfo

Να μ' αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν' γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ' όλα αυτά

Μακάρι να 'ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ' αναμνήσεις μετά γυρνούν
Πικρά τα αρώματα που όλα τα χωρούν

Να μ' αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν' ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να 'χει όνειρα να κάνει ο ενικός

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να 'ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν' ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ' αγαπάς εαυτέ μου σ' έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου 'δίναν ραντεβού
απ' τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ' τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ' αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν' γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ' αυτί γιατί σ' ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί