Κοροϊδεύαμε τους τουρίστες που έπαιρναν σαλάτα και μια φέτα καρπούζι. Τώρα;
Μερικές φορές τα πράγματα δεν τα βλέπεις όπως είναι αλλά όπως νομίζεις ότι είναι.
Όπως ο Βρετανός δημοσιογράφος του Observer, Mάθιου Νήλ, που αποφάσισε να επισκεφθεί την Ελλάδα για τις καλοκαιρινές του διακοπές περιμένοντας να δει τα χειρότερα…
Ο ίδιος, μάλιστα, δίσταζε αρχικά και όπως ομολόγησε δεν θα επέλεγε την Ελλάδα εάν μία φίλη της κόρης του δεν καταγόταν από εκεί..
Τον συμβούλεψαν να μην επισκεφθεί την Αθήνα, αλλά να προτιμήσει την επαρχία που δεν έχει ακόμα βιώσει βαθιά τα σημάδια της κρίσης.
Στους χαλεπούς καιρούς της κρίσης ένιωθε, όπως έγραψε, τύψεις να κάνει διακοπές σε μία χώρα όπου οι άνθρωποι αγωνίζονται να επιβιώσουν. Και, ίσως, καλύτερα γιατί θα έβλεπε αρκετούς άστεγους που θα τον σταματούσαν για ένα ευρώ. Όχι όμως περισσότερους από το Λονδίνο, που τους συναντάς σε κάθε γωνιά του δρόμου.
Κι όμως. Η εικόνα που αντίκρυσε, ήταν διαφορετική. Ο Νηλ -ο οποίος έκανε τον γύρο της Πελοποννήσου- παρατήρησε ότι οι Έλληνες υπάλληλοι των ξενοδοχείων ήταν ιδιαίτερα φιλικοί και εξυπηρετικοί.
Τα ξενοδοχεία όμως -όπως τόνισε- δεν ήταν γεμάτα γιατί έλειπαν οι Έλληνες τουρίστες…
Εντυπωσιάστηκε, ωστόσο, από τη διακόσμηση και το ιδιαίτερο ύφος των δωματίων αλλά και την Ελληνική κουζίνα…
Και έρχεσαι να αναρωτηθείς. Έπρεπε να έρθει η κρίση για να καταλάβουμε το θησαυρό που έχουμε στα χέρια μας; Το μεγάλο μας πλεονέκτημα, ο τουρισμός, είχε γίνει βορρά στα νύχια των επιτήδειων που πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες…
Αν παρατηρήσατε από τα αποσπάσματα του κειμένου ο Βρετανός δημοσιογράφος δεν έκανε καμία αναφορά στην ακρίβεια. Όλα του φαίνονταν λίγο πιο μαζεμένα αλλά καλύτερα. Και, όπως υπογράμμισε, πιο ήσυχα.
Η έλλειψη Ελλήνων τουριστών ως αποτέλεσμα της κρίσης θα έπρεπε να μας προβληματίζει για έναν ακόμη λόγο. Η τεράστια και αλόγιστη ζήτηση ανέβαζε τις τιμές στα ύψη και μείωνε την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Οι Έλληνες ποτέ δεν υπήρξαν πρακτικοί καταναλωτές. Όσο πιο ακριβό ήταν το ξενοδοχείο τόσο εκείνοι το πλήρωναν. Και μετά διαμαρτύρονταν…
Αμέτρητα καλοκαίρια περιγελούσαμε τους τουρίστες που έπαιρναν μία σαλάτα και μία φέτα καρπούζι.
Στην εποχή της κρίσης, όμως, εξακολουθούν να κάνουν διακοπές με τον ίδιο τρόπο ακόμα και αν έχουν και εκείνοι επηρεαστεί λιγότερο ή περισσότερο από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Επειδή είχαν μάθει να υπολογίζουν τα λεφτά τους.
Πολλοί αναρωτιούνται πού βρίσκονται τα 17 εκατομμύρια των ξένων τουριστών ταοποία (ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι) ήρθαν στη Χώρα μας. Κρυμμένα στα ξενοδοχεία που προφέρουν all inclusive διακοπές, φυσικά. Όπως πάντα…
Φέτος οι περισσότεροι Έλληνες δεν πήγαν διακοπές. Ή πιο σωστά δεν πήγαν χλιδάτες διακοπές. Άλλαξαν απότομα συνήθειες και προτιμούν τα σπίτια συγγενών και φίλων.
Και γι’ αυτό ο Βρετανός δημοσιογράφος βρήκε πιο ήρεμη την Πελοπόννησο και με τον τρόπο αυτό διαφήμισε τη Χώρα μας στο εκλεπτυσμένο αναγνωστικό κοινό του Observer.
Γιατί ο σκοπός του τουρισμού δεν είναι μόνο ποσοτικός αλλά και ποιοτικός.
Και αυτούς τους τουρίστες έπρεπε να επιδιώκουμε να έχουμε πριν μας προλάβει οοικονομικός Αρμαγεδώνας…
Όπως ο Βρετανός δημοσιογράφος του Observer, Mάθιου Νήλ, που αποφάσισε να επισκεφθεί την Ελλάδα για τις καλοκαιρινές του διακοπές περιμένοντας να δει τα χειρότερα…
Ο ίδιος, μάλιστα, δίσταζε αρχικά και όπως ομολόγησε δεν θα επέλεγε την Ελλάδα εάν μία φίλη της κόρης του δεν καταγόταν από εκεί..
Τον συμβούλεψαν να μην επισκεφθεί την Αθήνα, αλλά να προτιμήσει την επαρχία που δεν έχει ακόμα βιώσει βαθιά τα σημάδια της κρίσης.
Στους χαλεπούς καιρούς της κρίσης ένιωθε, όπως έγραψε, τύψεις να κάνει διακοπές σε μία χώρα όπου οι άνθρωποι αγωνίζονται να επιβιώσουν. Και, ίσως, καλύτερα γιατί θα έβλεπε αρκετούς άστεγους που θα τον σταματούσαν για ένα ευρώ. Όχι όμως περισσότερους από το Λονδίνο, που τους συναντάς σε κάθε γωνιά του δρόμου.
Κι όμως. Η εικόνα που αντίκρυσε, ήταν διαφορετική. Ο Νηλ -ο οποίος έκανε τον γύρο της Πελοποννήσου- παρατήρησε ότι οι Έλληνες υπάλληλοι των ξενοδοχείων ήταν ιδιαίτερα φιλικοί και εξυπηρετικοί.
Τα ξενοδοχεία όμως -όπως τόνισε- δεν ήταν γεμάτα γιατί έλειπαν οι Έλληνες τουρίστες…
Εντυπωσιάστηκε, ωστόσο, από τη διακόσμηση και το ιδιαίτερο ύφος των δωματίων αλλά και την Ελληνική κουζίνα…
Και έρχεσαι να αναρωτηθείς. Έπρεπε να έρθει η κρίση για να καταλάβουμε το θησαυρό που έχουμε στα χέρια μας; Το μεγάλο μας πλεονέκτημα, ο τουρισμός, είχε γίνει βορρά στα νύχια των επιτήδειων που πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες…
Αν παρατηρήσατε από τα αποσπάσματα του κειμένου ο Βρετανός δημοσιογράφος δεν έκανε καμία αναφορά στην ακρίβεια. Όλα του φαίνονταν λίγο πιο μαζεμένα αλλά καλύτερα. Και, όπως υπογράμμισε, πιο ήσυχα.
Η έλλειψη Ελλήνων τουριστών ως αποτέλεσμα της κρίσης θα έπρεπε να μας προβληματίζει για έναν ακόμη λόγο. Η τεράστια και αλόγιστη ζήτηση ανέβαζε τις τιμές στα ύψη και μείωνε την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Οι Έλληνες ποτέ δεν υπήρξαν πρακτικοί καταναλωτές. Όσο πιο ακριβό ήταν το ξενοδοχείο τόσο εκείνοι το πλήρωναν. Και μετά διαμαρτύρονταν…
Αμέτρητα καλοκαίρια περιγελούσαμε τους τουρίστες που έπαιρναν μία σαλάτα και μία φέτα καρπούζι.
Στην εποχή της κρίσης, όμως, εξακολουθούν να κάνουν διακοπές με τον ίδιο τρόπο ακόμα και αν έχουν και εκείνοι επηρεαστεί λιγότερο ή περισσότερο από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Επειδή είχαν μάθει να υπολογίζουν τα λεφτά τους.
Πολλοί αναρωτιούνται πού βρίσκονται τα 17 εκατομμύρια των ξένων τουριστών ταοποία (ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι) ήρθαν στη Χώρα μας. Κρυμμένα στα ξενοδοχεία που προφέρουν all inclusive διακοπές, φυσικά. Όπως πάντα…
Φέτος οι περισσότεροι Έλληνες δεν πήγαν διακοπές. Ή πιο σωστά δεν πήγαν χλιδάτες διακοπές. Άλλαξαν απότομα συνήθειες και προτιμούν τα σπίτια συγγενών και φίλων.
Και γι’ αυτό ο Βρετανός δημοσιογράφος βρήκε πιο ήρεμη την Πελοπόννησο και με τον τρόπο αυτό διαφήμισε τη Χώρα μας στο εκλεπτυσμένο αναγνωστικό κοινό του Observer.
Γιατί ο σκοπός του τουρισμού δεν είναι μόνο ποσοτικός αλλά και ποιοτικός.
Και αυτούς τους τουρίστες έπρεπε να επιδιώκουμε να έχουμε πριν μας προλάβει οοικονομικός Αρμαγεδώνας…
aixmi.gr
Σχόλια