Άνοιξε τα μάτια σου, να δεις το καλό σου

Άνοιξε τα μάτια σου μικρέ, να δεις το καλό σου. Άσε κατά μέρος τις μαγκιές και ξύπνα. Μάγκα, ε μάγκα. Ακόμα δεν το πήρες χαμπάρι; Μάγκας είναι αυτός, που είναι άντρας. Που έχει οικογένεια, σκοπό και στόχο. Που έχει αληθινούς φίλους. Άσε το εύκολο το πούλα και πιάσε δουλειά.
Η χαρά, είναι στα καθημερινά και τα απλά. Αυτά είναι που δεν αντέχεις; Αυτά, τα απλά;
Άσε τις μαγκιές και γίνε μάγκας. Αληθινός, όχι γιαλαντζί, ψεύτικος, σαθρός. Πάρε τη ζωή στα χέρια σου και ρούφα το ζουμί της, μην αφήνεις τα ζουμιά, να σε ρουφάνε. Ξύπνα μάγκα, κράτα γερά και μην κατηγορείς την κοινωνία, γιατί αυτή είναι, που μπορεί και να σε σώσει. Ξύπνα κι άκου το στίχο, άκου τον καλά. Διάβασέ τον και μελέτα τον. Σ' αυτά, τα μικρά βρίσκεται η ευτυχία, στο τραγούδι, τη χαρά, στην ίδια τη ζωή. Μάγκα, ε μάγκα!!!
"Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως
και κάνω ανάκριση μονάχος, 
ο χωρισμένος μου εαυτός
είναι που χώρισε το κόσμο
από λάθος".

Στίχοι: Ορφέας Περίδης
Μουσική: Ορφέας Περίδης
Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά
παίρνει φωτιά και ξημερώνει
στη τελευταία ρουφηξιά
παίρνω όρκο να τελειώσει πια
ό,τι τελειώνει.
Μπαίνω στο τρένο την αυγή
για να με βρει σε άλλο μέρος
η μέρα ετούτη που θα μπει
να με γλιτώσει από κει
που ήμουνα ξένος.
Φεύγω, φεύγω, κάθε μέρα φεύγω
μέτρο μέτρο, όλο πιο μακριά
φεύγω, φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω,
στη καρδιά μου όλο πιο κοντά.
Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως
και κάνω ανάκριση μονάχος,
ο χωρισμένος μου εαυτός
είναι που χώρισε το κόσμο
από λάθος.
Άραγε τι να φταίει τι
που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο,
και να 'ναι η λησμονιά αυτή
που ανοίγει πόρτες το πρωί
στο πρώτο χτύπο.