Είδα ένα όνειρο χτες βράδυ
Ο Έλληνας πρωθυπουργός του μέλλοντος, σαρανταπεντάρης, αρκούντως φωτογενής, χωρίς ιδιαίτερες σπουδές στα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού, με επαρκέστατη γνώση αγγλικών, χωρίς βικτωριανή προφορά, έδινε συνέντευξη στο ΒΒC.
Ο τόνος της φωνής του πειστικός, ήρεμος, χωρίς εξάρσεις και αυξομειώσεις της έντασης, σχεδόν υπνωτικός. Η στάση του σώματός του αντίστοιχη με τη χροιά της φωνής του και το ντύσιμο ανεπιτήδευτα κλασσικό. Ένα κράμα δανδή και Ζορμπά ταυτόχρονα.
Πίσω του το video wall δείχνει μια φωτογραφία της Βουλής που πλέον έχει γίνει μουσείο και έχει αντίστοιχη επισκεψιμότητα με το μουσείο της Ακρόπολης. Τη διαδέχεται μια αεροφωτογραφία του Ελληνικού που έχει γίνει Σέντραλ Παρκ και μέσω της βυθισμένης λεωφόρου Βουλιαγμένης που έχει μετατραπεί σε δεντρόφυτο μονοπάτι οδηγεί στο Καλλιμάρμαρο και από κει στην Ακρόπολη.
Ψελλίζει κάτι για ανάπτυξη και ενώ εξακολουθεί να μιλάει στη μισή οθόνη βλέπω υδροπλάνα να προσθαλασσώνονται στον Θερμαϊκό με φόντο τον Λευκό Πύργο και στη λίμνη των Ιωαννίνων.
Στο επόμενο πλάνο απεικονίζεται μια κάρτα που περιγράφει οικονομικά μεγέθη και διαγράμματα με ανοδικές και καθοδικές καμπύλες ενώ τα σούπερ στο κάτω μέρος της οθόνης αναφέρονται στο ελληνικό θαύμα.
Ο πρωθυπουργός χαμογελάει και διαβάζει κάτι από τις σημειώσεις του ενώ οι εικόνες της ανανεωμένης πλατείας Ομονοίας και του αναπλασμένου παραλιακού φαληρικού μετώπου είναι πρωτόγνωρες.
Μια άλλη χώρα ξεπροβάλλει στα μάτια μου καθώς βλέπω το νέο περίτεχνο κτήριο της Βουλής, φτιαγμένο με γυαλί και ατσάλι, καθώς και τα υπόλοιπα αστραφτερά κτίρια της περιοχής του Κυβερνείου στην πάλαι ποτέ υποβαθμισμένη περιοχή του Ταύρου.
Τρίβω τα μάτια μου καθώς τα γρήγορα πλάνα εναλλάσσονται και τα τούνελ των Τεμπών ξεδιπλώνονται με ταχύτητα στην οθόνη ενώ οι τίτλοι με προειδοποιούν με φανταχτερά κόκκινα γράμματα: Αθήνα–Θεσ\νίκη σε 3 ώρες και 15 λεπτά με το TGV τραίνο υψηλής ταχύτητας.
Οι επιβάτες με τα tablet ανά χείρας απολαμβάνουν περιχαρείς και εκστασιασμένοι το πανελλαδικό wi-fi δίκτυο με ταχύτητες άνω του 1 terrabyte.
Δεν υπάρχουν σκουπίδια πουθενά, κανένας δεν ψάχνει μέσα σε αυτά και όλα τα πρόσωπα που βλέπω είναι χαμογελαστά.
Ο πρωθυπουργός του ονείρου, γελάει καθώς παρακολουθεί ικανοποιημένος τις εικόνες από τα τεράστια αιολικά πάρκα και τα νέα υπερσύγχρονα λιμάνια ενώ κομπάζει με τακτ καθώς αναφέρεται στον νέο αερολιμένα της Λάρισας που είναι ένας από τους μεγαλύτερους και πιο καινοτόμους σε όλο τον πλανήτη.
Τα πλάνα από το ελικόπτερο που ακολουθούν, είναι καθηλωτικά. Η εθνική οδός Αθηνών–Πατρών και η Ιόνια οδός που έχουν αποπερατωθεί δεν είναι τίποτα μπροστά στην τεράστια αλπικού τύπου σήραγγα που ενώνει την Καρδίτσα με την Άρτα διατρέχοντας την Πίνδο σε μόλις 30 λεπτά, συνδέοντας ταυτόχρονα την εθνική οδό Αθηνών–Θεσ\νίκης με την Ιόνια Οδό.
Η Ελλάδα είναι παντού. Η ολοκαίνουρια, η ονειρεμένη Ελλάδα. Είναι η νέα παγκόσμια μόδα. Ζει ξανά την εποχή των γελαστών ανθρώπων, έχει το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής πανευρωπαϊκά και τα χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης παγκοσμίως.
\Όλοι επιθυμούν ένα κομμάτι από την ευτυχία της, όλοι εύχονται να αναπνεύσουν έστω για μια φορά τον αέρα της.
Ο σκύλος του κάτω ορόφου γαβγίζει μανιασμένα. Μάλλον θα ενοχλείται από την παρουσία κάποιων αξιαγάπητων αδέσποτων που σουλατσάρουν τις τελευταίες μέρες στη γειτονιά και αμφισβητούν επιδεικτικά την κυριαρχία του.
Θα πρέπει να γαβγίζει πολύ ώρα τώρα. Ξυπνάω νωχελικά και μουδιασμένα. Κρίμα, λέω από μέσα μου, χάνω και το όνειρο υπερπαραγωγή και άντε αν ξανακοιμηθώ να δω τη συνέχεια.
Το δωμάτιο λουσμένο από φως. Η γυναίκα μου έχει αποκοιμηθεί, όπως συνηθίζει να κάνει, με την τηλεόραση ανοιχτή.
Διπλώνω το μαξιλάρι ώστε να ανασηκωθεί το προσκέφαλό μου.
Η ώρα είναι 7 και 15 και στην οθόνη προβάλουν πολιτικές φιγούρες που φλυαρούν σε ένα τηλεοπτικό πάνελ πρωινής ενημερωτικής εκπομπής.
Στο κάτω μέρος της οθόνης ο τίτλος αναφέρεται στο Spiegel και τις μομφές κατά του έλληνα πρωθυπουργού ενώ καταλήγει λέγοντας ότι η Ελλάδα είναι ένα αποτυχημένο κράτος σαν το Πακιστάν.
Πέρασαν οι γιορτές", σκέφτηκα, "και άντε πάλι η ίδια κασέτα".
Γύρισα πλευρό καθώς έκλεινα την τηλεόραση.
Ξανακοιμήθηκα ευχόμενος να μην αλλάξω όνειρο.
Ο τόνος της φωνής του πειστικός, ήρεμος, χωρίς εξάρσεις και αυξομειώσεις της έντασης, σχεδόν υπνωτικός. Η στάση του σώματός του αντίστοιχη με τη χροιά της φωνής του και το ντύσιμο ανεπιτήδευτα κλασσικό. Ένα κράμα δανδή και Ζορμπά ταυτόχρονα.
Πίσω του το video wall δείχνει μια φωτογραφία της Βουλής που πλέον έχει γίνει μουσείο και έχει αντίστοιχη επισκεψιμότητα με το μουσείο της Ακρόπολης. Τη διαδέχεται μια αεροφωτογραφία του Ελληνικού που έχει γίνει Σέντραλ Παρκ και μέσω της βυθισμένης λεωφόρου Βουλιαγμένης που έχει μετατραπεί σε δεντρόφυτο μονοπάτι οδηγεί στο Καλλιμάρμαρο και από κει στην Ακρόπολη.
Ψελλίζει κάτι για ανάπτυξη και ενώ εξακολουθεί να μιλάει στη μισή οθόνη βλέπω υδροπλάνα να προσθαλασσώνονται στον Θερμαϊκό με φόντο τον Λευκό Πύργο και στη λίμνη των Ιωαννίνων.
Στο επόμενο πλάνο απεικονίζεται μια κάρτα που περιγράφει οικονομικά μεγέθη και διαγράμματα με ανοδικές και καθοδικές καμπύλες ενώ τα σούπερ στο κάτω μέρος της οθόνης αναφέρονται στο ελληνικό θαύμα.
Ο πρωθυπουργός χαμογελάει και διαβάζει κάτι από τις σημειώσεις του ενώ οι εικόνες της ανανεωμένης πλατείας Ομονοίας και του αναπλασμένου παραλιακού φαληρικού μετώπου είναι πρωτόγνωρες.
Μια άλλη χώρα ξεπροβάλλει στα μάτια μου καθώς βλέπω το νέο περίτεχνο κτήριο της Βουλής, φτιαγμένο με γυαλί και ατσάλι, καθώς και τα υπόλοιπα αστραφτερά κτίρια της περιοχής του Κυβερνείου στην πάλαι ποτέ υποβαθμισμένη περιοχή του Ταύρου.
Τρίβω τα μάτια μου καθώς τα γρήγορα πλάνα εναλλάσσονται και τα τούνελ των Τεμπών ξεδιπλώνονται με ταχύτητα στην οθόνη ενώ οι τίτλοι με προειδοποιούν με φανταχτερά κόκκινα γράμματα: Αθήνα–Θεσ\νίκη σε 3 ώρες και 15 λεπτά με το TGV τραίνο υψηλής ταχύτητας.
Οι επιβάτες με τα tablet ανά χείρας απολαμβάνουν περιχαρείς και εκστασιασμένοι το πανελλαδικό wi-fi δίκτυο με ταχύτητες άνω του 1 terrabyte.
Δεν υπάρχουν σκουπίδια πουθενά, κανένας δεν ψάχνει μέσα σε αυτά και όλα τα πρόσωπα που βλέπω είναι χαμογελαστά.
Ο πρωθυπουργός του ονείρου, γελάει καθώς παρακολουθεί ικανοποιημένος τις εικόνες από τα τεράστια αιολικά πάρκα και τα νέα υπερσύγχρονα λιμάνια ενώ κομπάζει με τακτ καθώς αναφέρεται στον νέο αερολιμένα της Λάρισας που είναι ένας από τους μεγαλύτερους και πιο καινοτόμους σε όλο τον πλανήτη.
Τα πλάνα από το ελικόπτερο που ακολουθούν, είναι καθηλωτικά. Η εθνική οδός Αθηνών–Πατρών και η Ιόνια οδός που έχουν αποπερατωθεί δεν είναι τίποτα μπροστά στην τεράστια αλπικού τύπου σήραγγα που ενώνει την Καρδίτσα με την Άρτα διατρέχοντας την Πίνδο σε μόλις 30 λεπτά, συνδέοντας ταυτόχρονα την εθνική οδό Αθηνών–Θεσ\νίκης με την Ιόνια Οδό.
Η Ελλάδα είναι παντού. Η ολοκαίνουρια, η ονειρεμένη Ελλάδα. Είναι η νέα παγκόσμια μόδα. Ζει ξανά την εποχή των γελαστών ανθρώπων, έχει το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής πανευρωπαϊκά και τα χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης παγκοσμίως.
\Όλοι επιθυμούν ένα κομμάτι από την ευτυχία της, όλοι εύχονται να αναπνεύσουν έστω για μια φορά τον αέρα της.
Ο σκύλος του κάτω ορόφου γαβγίζει μανιασμένα. Μάλλον θα ενοχλείται από την παρουσία κάποιων αξιαγάπητων αδέσποτων που σουλατσάρουν τις τελευταίες μέρες στη γειτονιά και αμφισβητούν επιδεικτικά την κυριαρχία του.
Θα πρέπει να γαβγίζει πολύ ώρα τώρα. Ξυπνάω νωχελικά και μουδιασμένα. Κρίμα, λέω από μέσα μου, χάνω και το όνειρο υπερπαραγωγή και άντε αν ξανακοιμηθώ να δω τη συνέχεια.
Το δωμάτιο λουσμένο από φως. Η γυναίκα μου έχει αποκοιμηθεί, όπως συνηθίζει να κάνει, με την τηλεόραση ανοιχτή.
Διπλώνω το μαξιλάρι ώστε να ανασηκωθεί το προσκέφαλό μου.
Η ώρα είναι 7 και 15 και στην οθόνη προβάλουν πολιτικές φιγούρες που φλυαρούν σε ένα τηλεοπτικό πάνελ πρωινής ενημερωτικής εκπομπής.
Στο κάτω μέρος της οθόνης ο τίτλος αναφέρεται στο Spiegel και τις μομφές κατά του έλληνα πρωθυπουργού ενώ καταλήγει λέγοντας ότι η Ελλάδα είναι ένα αποτυχημένο κράτος σαν το Πακιστάν.
Πέρασαν οι γιορτές", σκέφτηκα, "και άντε πάλι η ίδια κασέτα".
Γύρισα πλευρό καθώς έκλεινα την τηλεόραση.
Ξανακοιμήθηκα ευχόμενος να μην αλλάξω όνειρο.
protagon
Σχόλια