Ο καναπές.

Κάθομαι λοιπόν στον καναπέ, στο σαλόνι,
παίρνω τις παπούλλες μου κι ανοίγω την τηλεόραση
να μορφωθώ και να διασκεδαστώ.
ΠΟΛΕΜΟΣ.
Ένα σόου, τηλεοπτικό, που κανένας δεν πρέπει να χάσει.
Είναι ανεπίτρεπτο και από κάθε άποψη απαράδεκτο,
η τηλεόραση να σου προσφέρει τόση πολυτέλεια,
σε τόσο προσιτή τιμή, με τόση ασφάλεια και τόση
λεπτομέρεια κι εσύ να την αγνοείς.
ΠΡΕΠΕΙ να δεις τον πόλεμο αν είναι δυνατόν και
ζωντανά, να δεις πως δεν είναι δα και τόσο τραγικός
όσο τον παρουσίαζαν και να προτιμάς τα βραδινά πλάνα.
ΔΕΝ έχουν αίμα, διαμελισμένα πτώματα κι αηδίες, έχουν
ωραίες χρωματιστές μπόμπες, ώραία χρώματα όταν σκάει
το βλήμα, τα τροχιοδεικτικά φωσφορίζουν στον αέρα σαν πυγολαμπίδες,
κι όλα αυτά απλωμένα στον καναπέ σου,
ΑΔΙΚΕ κι άσπλαχνε τηλεθεατή.
ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ, το νέο παγκόσμιο αποσμητικό,
που πρέπει ο καθένας να μυρίσει.
Σιγά καλέ, είδατε εσείς κανένα να πεθαίνει από τη " μυρωδιά " της
ραδιενέργειας; Όχι είδατε;
Μια χαρά, άοσμο, άγευστο, ακίνδυνο να μη σου πω
και δυναμωτικό για το νέο παγκόσμιο μεταλλαγμένο περιβάλλον.
Βαρέθηκε ο κόσμος να βλέπει τους ίδιους ανθρώπους, μ΄ ένα κεφάλι,
δύο πόδια, τρίχες και  λοιπά.
Θέλει νέα πρόσωπα, καινούριες φάτσες,νέα μοντέλα, νέα πρότυπα
και θέλει και σένα και μένα στο παιγνίδι.
Γιατί χωρίς εσένα κι εμένα, δεν μπορεί να κάνει " παιγνίδι "
δε μπορεί να φέρει σε πέρας την αλλαγή.
Εσύ κι εγώ, δε χρειάζεται να κάνουμε
ΤΙΠΟΤΑ, όλα θα τα κάνουν εκείνοι, αυτοί οι γνωστοί άγνωστοι
του παγκόσμιου σκηνικού κι εμείς απλά πρέπει να είμαστε
οι θεατές αυτού του παγκόσμιου θεάτρου.
ΑΔΙΚΕ και ΑΣΠΛΑΧΝΕ τηλεθεατή,
μόνο αυτό σου ζητάνε, μόνο αυτό, να κάτσεις στον καναπέ σου
και να απολαύσεις το θέατρο.
Εγώ το πήρα απόφαση, κάθομαι στον καναπέ μου
και τρώω τις παππούλες μου.