Γνώμη

             

Oι ταξιτζήδες δεν είναι οι «πειρατές» της ασφάλτου. Είναι άνθρωποι που στην πλειονότητά τους βγάζουν με κόπο και κακές συνθήκες εργασίας το μεροκάματο – ιδιαίτερα όσοι δουλεύουν νύχτα στην ανοχύρωτη στους κακοποιούς Αθήνα. Είναι ένας κλάδος που δοκιμάζεται από την κρίση και αυτό είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού. Δεν υπάρχει αμφιβολία επίσης ότι οι ρυθμίσεις για το άνοιγμα του επαγγέλματός τους, παρότι λογικές, είναι ένα επιπλέον χτύπημα κυρίως για εκείνους που απέκτησαν με δανεικά άδεια τα τελευταία χρόνια, πληρώνοντας απίστευτα ποσά στη μαύρη αγορά και δεν πρόλαβαν να κάνουν απόσβεση. Γι' αυτό η κυβέρνηση πρέπει να εξαντλήσει την καλή διάθεσή της παρέχοντας τη μεγαλύτερη δυνατή περίοδο προσαρμογής, με αντισταθμιστικά φορολογικά οφέλη. Προφανώς μιλάμε για τους κανονικούς επαγγελματίες και όχι για τους «νονούς» που διαθέτουν μια ντουζίνα άδειες και εκμεταλλεύονται τους οδηγούς, το μεροκάματο των οποίων πλέον δεν φτάνει ούτε να πληρώσουν το αφεντικό.
Αυτή είναι η μία πλευρά του λόφου. Υπάρχει και η άλλη, στην οποία βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες-θύματα της κρίσης, που έχουν μεγαλύτερες απώλειες από εκείνες των ταξιτζήδων, με πρώτους τους άνεργους ιδιωτικούς υπαλλήλους και τους χαμηλοσυνταξιούχους, οι οποίοι βιώνουν συνθήκες εξαθλίωσης. Αυτοί δεν έχουν τη δύναμη να συγκροτήσουν «αήττητο στρατό» - όπως οι ταξιτζήδες αποκαλούν τα μπλόκα τους - ώστε να κατακτήσουν τις πόλεις και να διαλύσουν ό,τι έχει μείνει όρθιο στην οικονομική ζωή και στην κοινωνική συνοχή. Οι απελπισμένοι άνεργοι επίσης δεν έχουν δύναμη ούτε συνδικαλιστική ηγεσία με μεγάλη κομματική ομπρέλα, όπως οι ταξιτζήδες, ώστε να γκρεμίσουν και την τελευταία παραγωγική μηχανή της χώρας, τον τουρισμό, απειλώντας ότι «όλοι μαζί θα χορέψουμε τον χορό του Ζαλόγγου».
Στην καρδιά του καλοκαιριού, η τουριστική βιομηχανία υπέστη ακόμη ένα δυνατό πλήγμα. Οι εικόνες που κάνουν τον γύρο του κόσμου, με χιλιάδες ταξί να έχουν να αποκλείσει αεροδρόμια, λιμάνια και την Πλατεία Συντάγματος, θέλουν καιρό να ξεθωριάσουν. Οπως και εκείνες με τους ταλαιπωρημένους τουρίστες να τρέχουν χιλιόμετρα με τις βαλίτσες στο χέρι για να προλάβουν την πτήση ή να βγαίνουν έντρομοι από το ξενοδοχείο στο Ρίο. Μαζί τους δοκίμαζαν τα όρια και την αντοχή τους εκατοντάδες χιλιάδες εγκλωβισμένοι Έλληνες πολίτες.
Και όλα αυτά την ώρα που εκλιπαρούμε τους δανειστές μας να δείξουν επιείκεια, που ζητάμε από Αμερικανούς και Ευρωπαίους σανίδα σωτηρίας για να μην εκραγεί η χώρα. Ολα αυτά, τρεις ημέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής, στην οποία θα κριθεί το παρόν και μέλλον των παιδιών μας.
Σε κάθε περίπτωση οι ιδιοκτήτες ταξί δεν είναι οι μόνοι που πλήττονται από την κρίση ούτε υπήρξαν οι πιο αδικημένοι την περίοδο των παχιών αγελάδων, γι' αυτό η κυβέρνηση οφείλει πάση θυσία να εφαρμόσει τον νόμο, εάν επιχειρήσουν ξανά τη διάλυση και τον διεθνή διασυρμό της χώρας.

Τα Νέα