Η απειλή του Παπαδήμου

              

Ο Λουκάς Παπαδήμος μπαίνει στο μέγαρο Μαξίμου χωρίς να έχει δει το όνομα του γραμμένο σε ψηφοδέλτιο. Ο χαρτοφύλακας του δεν περιέχει λαϊκή εντολή και η Αριστερά θα πει ότι δεν νομιμοποιείται πολιτικά για να ανοίξει την ατζέντα του στο πρωθυπουργικό γραφείο. Και όμως, αυτός ο πρωθυπουργός, ο εντολοδόχος, ο τραπεζίτης χωρίς λαϊκό έρεισμα, συγκεντρώνει περισσότερες προσδοκίες απ΄ όσες επενδύθηκαν στους δύο τελευταίους πρωθυπουργούς.Αν έβαζες αγγελία και ζητούσες έναν τεχνοκράτη για να διαχειριστεί την κρίση που σκοτώνει τη χώρα, πάλι τον Παπαδήμο θα διάλεγες. Αν στις προδιαγραφές της θέσης πρόσθετες την ανάγκη για διεμβολισμό του πολιτικού συστήματος, ο Παπαδήμος θα διεκδικούσε με αξιώσεις τη δουλειά. Και πιθανότατα θα την έπαιρνε επειδή, ακριβώς, βρίσκεται στην άλλη άκρη του τραπεζιού, απέναντι από αυτούς που υποχρεώθηκαν να τον στηρίξουν. Ο Παπαδήμος θα είναι ένας πρωθυπουργός που εκφέρει λόγο απλό, χωρίς κλισέ και ιδεολογήματα. Πιο απλά, δεν μιλάει όπως οι άλλοι. Και, το κυριότερο: δεν έχει έναν αντίπαλο για να επιτεθεί, ούτε καν έναν ανεμόμυλο. Γνωρίζει ότι δεν θα κριθεί εκλογικά, συνεπώς το μοναδικό κόστος που έχει να μετρήσει είναι το κοινωνικό. Δεν θα σχεδιάσει πολιτική, αλλά την εφαρμογή της. Και έχει να δώσει εξηγήσεις σε ένα λαό και στην ιστορία, όχι σε κόμματα και μηχανισμούς. Όλα αυτά είναι αρκετά για να τον στείλουν σπίτι του να ακούσει τα κάλαντα. Διότι απειλεί το πολιτικό σύστημα περισσότερο από δέκα πλατείες και χιλιάδες αντίσκηνα αγανακτισμένων. Τους απειλεί περισσότερο και από αυτούς που αποκλείουν τη Βουλή. Αν ο Παπαδήμος πετύχει ή, τέλος πάντων, δείξει ότι μπορεί να πετύχει, δεν αποκλείεται να απελευθερώσει υγιείς δυνάμεις από τους πολιτικούς σχηματισμούς που τον στηρίζουν. Ίσως να μην είναι η αιτία, αλλά η αφορμή για να σηκωθούν οι μπάρες των μαντριών. Φαίνεται υπερβολικό, ας μη γίνει αυτό. Αρκεί μία σύγκριση με τα κομματικά τοτέμ. Το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό παιχνίδι θα αλλάξουν.  Όμως τελικά αυτό δεν θέλει και η κοινωνία; Αυτό θέλει. Τουλάχιστον το κομμάτι της που επιθυμεί να βάζει πάντα ευρώ στη βασιλόπιτα.

Κώστας Γιαννακίδης-Protagon