Ο Έλληνας και η Ferrari

Ένας Έλληνας στο Μανχάταν, της Νέας Υόρκης, επισκέπτεται το κατάστημα μεγάλης Αμερικανικής Τράπεζας και ζητά καταναλωτικό δάνειο μικρής διάρκειας (για 3 μήνες), ύψους 10.000 δολ.

Η τράπεζα, του υπόσχεται απάντηση την επομένη κι ο Έλληνας, την επισκέπτεται το επόμενο πρωί. Με τη σειρά της η Τράπεζα, είχε ήδη ελέγξει τα οικονομικά στοιχεία του πελάτη, διαπιστώνοντας πως είναι αρκετά ευκατάστατος με μεγάλη οικονομική επιφάνεια και μικρό ρίσκο επισφάλειας.

Η συμφωνία κλείνει αμέσως με πολύ μικρό επιτόκιο, της τάξης των 200δολ για 3 μήνες κι ο Έλληνας σε ένδειξη καλής πίστης, αφήνει την FERRARI του, σαν εγγύηση. Μετά από 3 μήνες, γυρνώντας από τις διακοπές του στην πατρίδα Ελλάδα, επισκέπτεται το υποκατάστημα, για την εξόφληση του δανείου.

Αφού τακτοποίησε την οφειλή του, με τον τόκο των 200δολ, ο Διευθυντής τον καλεί στο γραφείο του ρωτώντας: Αφού έχετε μεγάλη οικονομική επιφάνεια, γιατί προβήκατε στη σύναψη δανείου; Κι ο Έλληνας του απαντά; Που θα ξανάβρισκα κλειστό φυλασσόμενο parking για 3 ολόκληρους μήνες στην καρδιά του Μανχάταν, με 200 δολ;

Υ.Γ: Το γεγονός, είναι πέρα για πέρα αληθινό και τα πρόσωπα υπαρκτά.