Η ιστορία του Ιντερνετ (διαδίκτυο): Τα Domain ονόματα και ο παγκόσμιος ιστός (www)
En-Gr
Η εμφάνιση της υπηρεσίας Domain name
Γύρω στο 1984 μία μέθοδος χρησιμοποίησης ονομάτων, που οι ανθρώποι θα μπορούσαν να θυμόνται, αντί για αριθμιτικές διευθύνσεις διαδικτυακού πρωτοκόλλου, δημιουργήθηκε γιατί γίνονταν όλο και πιό δύσκολο εώς ακατόρθωτο για τους ανθρώπους να θυμόνται αυξανόμενες ΙΡ διευθύνσειςόλων των υπολογιστών που χρησιμοποιούσαν ίντερνετ.
Στην αρχή αυτή η ίστα των ΙΡ διευθύνσεων φυλάσοταν σε ένα μονό αρχείο και αποθηκευμένη σε ένα υπολογιστή. Καθώς όμως οι κύριοι (οικοδεσπότες) υπολογιστές (hosts) στο ιντερνετ αυξάνονταν, έτσι αυξάνονταν και το μέγεθος του αρχείου αυτού και ο χρόνος για να το κατεβάσουν οι χρήστες αλλά και η κίνηση στο διαδίκτυο υπερφόρτωνε την δυνατότητα το δικτύου και του διακομιστή (server). Ενα σύστημα διανομης χρειάζοταν και ένα πρωόκολο που μπορεί να αναζητεί τα ονόματα διευθύνσεων και αυτό δημιουργήθηκε το 1987 από τον Πωλ Μοκαπέτρις με το όνομα Domain Name Service(Υπηρεσία ονοματος Domain)-DNS
To 1993 μία ομάδα κεντρικών DNS εξυπηρετών (root servers) δημιουργήθηκε με τράπεζα πληροφοριών η οποία θα μπορούσε να ελέγχει και να έχει την υπευθυνότητα της διαχείρισης των IP διευθύνσεων και των ονομάτων Domain.
Η εμπορεματικοποίηση του Ιντερνετ άρχισε με την ψήφιση του νόμου για αυτό το 1991.
Μέχρι τον Μάιο του 1993, ο Εθνικός Οργανισμών Επιστημών των ΗΠΑ είχε γράψει και εκδόσει έγγραφο για την φιλοξενία και εμπορευματικοποίηση/ιδιωτικοποίηση του διαδικτύου. Με το έγγραφο αυτό δημιουργήθηκαν 4 σημεία πρόσβασης διαδικτύου (network access points) NAPs τα οποία πωλήθηκαν μέσω κλειστής προσφοράς σε 4 ιδιωτικες εταιρείες.
Αυτές οι εταιρίες επίσης αναφερόμενες και ως διαχειριστές NAPs, δημιουργησαν ανταλλαγές διαδικτύου για επιχειρηματικό σκοπό, δίκτυα στα οποία πωλήθηκαν συνδέσεις, και ανταλλαγή πληροφοριών για να βελτιώσουν την σύνδεση με το δίτυο.
Εργασίες για αύξηση της ταχύτητας του Ιντερνετ άρχισαν το 1995 για ερευνητικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς σε υπερυπολογιστές χρησιμοποιώντας νέες τεχνολογίες οτπικών ινών. Ιδιωτικές εταιρίες τηλεπικοινωνιών άρχισαν να δημιουργούν επιπλέον ιδιωτικά σημεία πρόσβασης (NAPs). Αυτά τα ΝΑΡ έγιναν τα νέα σημεία πρόσβασης μεταξύ όλων των τηλεπικοινωνιών και των παρόχων υπηρεσιών διαδικτύου δίνοντας τους μεγαλύτερο έλεγχο ροής πληροφοριών σε και από τα δίκτυά τους. Τέτοια ΝΑΡ υπάρχουν πλέον σε όλο τον κόσμο αλλά κυρίως είναι συγκεντρωμένα εκεί που υπάρχει συγκεντρωμένος μεγάλος αριθμός εξοπίσμού τηλεπικοινωνιών.
Το 1993 η κυβέρνηση των ΗΠΑ βράβευσε έναν ιδιωτικό οργανισμό κέρδους με το όνομα Δικτυακές Λύσεις (Network Solutions) με αποκλειστική άδεια για εγγραφές ονομάτων domain σε .com, .net και .org για την περίοδο 5 ετών.
Το 1998 η κυβέρνηση των ΗΠΑ διόρισε έναν άλλο ιδιωτικό οργανισμό τον Internet Corporation for Assigned Names and Numbers να επιβλέψει το άνοιγμα της Εγγραφής Ονομάτων Domain και σε άλλες εταιρείες ευρύνοντας τς επιλογές σε υπηρεσίες και τιμές.
Το σύγχρονο Ιντερνετ λειτουργεί πλεόν μέσω πολλών μεγάλων ιδιωτικών και κυβερνητικών τηλεπικοινωνιών σε όλο τον κόσμο. Δεν υπάρχει πλέον σημείο συγκέντρωσης κεντρικού ελέγχου επιτυγχάνοντας τον αρχικό του σχεδιασμόαποφυγής καταστροφής κεντρικών δικτύων επικοινωνιών.
Ο αριθμός των χρηστών του διαδικτύου αυξάνεται ραγδαία και μέχι πρόσφατα διπλασιαζόταν κάθε 8-9 μήνες.
Η εμφάνιση της υπηρεσίας Domain name
Γύρω στο 1984 μία μέθοδος χρησιμοποίησης ονομάτων, που οι ανθρώποι θα μπορούσαν να θυμόνται, αντί για αριθμιτικές διευθύνσεις διαδικτυακού πρωτοκόλλου, δημιουργήθηκε γιατί γίνονταν όλο και πιό δύσκολο εώς ακατόρθωτο για τους ανθρώπους να θυμόνται αυξανόμενες ΙΡ διευθύνσειςόλων των υπολογιστών που χρησιμοποιούσαν ίντερνετ.
Στην αρχή αυτή η ίστα των ΙΡ διευθύνσεων φυλάσοταν σε ένα μονό αρχείο και αποθηκευμένη σε ένα υπολογιστή. Καθώς όμως οι κύριοι (οικοδεσπότες) υπολογιστές (hosts) στο ιντερνετ αυξάνονταν, έτσι αυξάνονταν και το μέγεθος του αρχείου αυτού και ο χρόνος για να το κατεβάσουν οι χρήστες αλλά και η κίνηση στο διαδίκτυο υπερφόρτωνε την δυνατότητα το δικτύου και του διακομιστή (server). Ενα σύστημα διανομης χρειάζοταν και ένα πρωόκολο που μπορεί να αναζητεί τα ονόματα διευθύνσεων και αυτό δημιουργήθηκε το 1987 από τον Πωλ Μοκαπέτρις με το όνομα Domain Name Service(Υπηρεσία ονοματος Domain)-DNS
To 1993 μία ομάδα κεντρικών DNS εξυπηρετών (root servers) δημιουργήθηκε με τράπεζα πληροφοριών η οποία θα μπορούσε να ελέγχει και να έχει την υπευθυνότητα της διαχείρισης των IP διευθύνσεων και των ονομάτων Domain.
Η εμπορεματικοποίηση του Ιντερνετ άρχισε με την ψήφιση του νόμου για αυτό το 1991.
Μέχρι τον Μάιο του 1993, ο Εθνικός Οργανισμών Επιστημών των ΗΠΑ είχε γράψει και εκδόσει έγγραφο για την φιλοξενία και εμπορευματικοποίηση/ιδιωτικοποίηση του διαδικτύου. Με το έγγραφο αυτό δημιουργήθηκαν 4 σημεία πρόσβασης διαδικτύου (network access points) NAPs τα οποία πωλήθηκαν μέσω κλειστής προσφοράς σε 4 ιδιωτικες εταιρείες.
Αυτές οι εταιρίες επίσης αναφερόμενες και ως διαχειριστές NAPs, δημιουργησαν ανταλλαγές διαδικτύου για επιχειρηματικό σκοπό, δίκτυα στα οποία πωλήθηκαν συνδέσεις, και ανταλλαγή πληροφοριών για να βελτιώσουν την σύνδεση με το δίτυο.
Εργασίες για αύξηση της ταχύτητας του Ιντερνετ άρχισαν το 1995 για ερευνητικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς σε υπερυπολογιστές χρησιμοποιώντας νέες τεχνολογίες οτπικών ινών. Ιδιωτικές εταιρίες τηλεπικοινωνιών άρχισαν να δημιουργούν επιπλέον ιδιωτικά σημεία πρόσβασης (NAPs). Αυτά τα ΝΑΡ έγιναν τα νέα σημεία πρόσβασης μεταξύ όλων των τηλεπικοινωνιών και των παρόχων υπηρεσιών διαδικτύου δίνοντας τους μεγαλύτερο έλεγχο ροής πληροφοριών σε και από τα δίκτυά τους. Τέτοια ΝΑΡ υπάρχουν πλέον σε όλο τον κόσμο αλλά κυρίως είναι συγκεντρωμένα εκεί που υπάρχει συγκεντρωμένος μεγάλος αριθμός εξοπίσμού τηλεπικοινωνιών.
Το 1993 η κυβέρνηση των ΗΠΑ βράβευσε έναν ιδιωτικό οργανισμό κέρδους με το όνομα Δικτυακές Λύσεις (Network Solutions) με αποκλειστική άδεια για εγγραφές ονομάτων domain σε .com, .net και .org για την περίοδο 5 ετών.
Το 1998 η κυβέρνηση των ΗΠΑ διόρισε έναν άλλο ιδιωτικό οργανισμό τον Internet Corporation for Assigned Names and Numbers να επιβλέψει το άνοιγμα της Εγγραφής Ονομάτων Domain και σε άλλες εταιρείες ευρύνοντας τς επιλογές σε υπηρεσίες και τιμές.
Το σύγχρονο Ιντερνετ λειτουργεί πλεόν μέσω πολλών μεγάλων ιδιωτικών και κυβερνητικών τηλεπικοινωνιών σε όλο τον κόσμο. Δεν υπάρχει πλέον σημείο συγκέντρωσης κεντρικού ελέγχου επιτυγχάνοντας τον αρχικό του σχεδιασμόαποφυγής καταστροφής κεντρικών δικτύων επικοινωνιών.
Ο αριθμός των χρηστών του διαδικτύου αυξάνεται ραγδαία και μέχι πρόσφατα διπλασιαζόταν κάθε 8-9 μήνες.
Ζιζάνιο
Σχόλια