Μια γερή γροθιά στο στομάχι

Από το Newsit.gr, πήραμε και παρουσιάζουμε αυτοτελώς, την επιστολή που έστειλε 45χρονος, με σκοπό να βρει δουλειά, όχι δανεικά ή ζητιανιά, αλλά δουλειά, δουλειά.

"Oνομάζομαι Α.Κ και μαζί με τη σύντροφο μου κατοικούμε στη Καλαμαριά Θεσσαλονίκης.Είμαστε και οι δύο άνεργοι επί μακρον, προσωπικά 3 ετη και φέτος στις 20 Σεπτέμβρη θα έχουμε επέτειο ενος έτους διαβίωσης χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, μια που η δεη διέκοψε τη παροχή λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών.

Σήμερα δε είναι η επέτειος των 6 ημερών χωρίς καθόλου φαγητό, ούτε καν υποψίας αυτού και βέβαια είμαι στην ευχάριστη θέση να δηλώσω ευτυχής που υπάρχω σε μια πραγματικότητα όπου το κάθε χθες είναι ονειρικό σε σχέση με το σήμερα...και βέβαια ως ενας απο τους πολλούς αδυνατώ πλήρως να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου απέναντι στη πολιτεία και απλά αναρωτιέμαι πόσο συνεπής είναι εκείνη απέναντι σε εμένα και τους όμοιους μου. 

Αναζητώ μέχρι εξαντλήσεως μια οποιαδήποτε εργασία αλλά μάταια, ούτε χαραμάδα σε υποψία ανοίγματος...κούφια λόγια και κενού περιεχομένου υποσχέσεις.

Αλλά υπάρχω...γιατί; Ποιος μπορεί να ζει χωρίς τίποτα χωρις καν τα στοιχειώδη, χωρίς την αξιοπρέπεια του, χωρίς την υπερηφάνεια του, χωρίς όνειρα και μέλλον..;

Πεινάμε κύριε και είναι λέξεις πραγματικές και με περιεχόμενο. Και ζητάμε να μας βοηθήσετε, έμπραχτα όμως και πολύ άμεσα εάν θέλετε. Δεν είμαι επαίτης ούτε και ζητάω δανεικά, δε βοηθούν, ούτε μπορώ να τα επιστρέψω. Ζητάω εργασία, οποιαδήποτε εργασία για να σταθώ στα πόδια μου και ίσως και να κάνουμε όνειρα...

Δεν έφτασα 45 ετών για να σκέφτομαι ότι σύντομα θα αποτελώ ένα ακόμη νούμερο στις στατιστικές της απώλειας...γιατί βλέπετε είναι προτιμότερη η αυτοχειρία της στιγμής παρά ο καθημερινός θάνατος που βιώνουμε...

Πιστεύω στους ανθρώπους και κάνω έκκληση βοηθείας, είμαι σε απόλυτη απόγνωση, σας παρακαλώ. Δε θέλω να πιστέψω ότι μαζί με τη πτώχευση ήρθε και η κώφωση. Εαν μπορείτε και εαν θέ λετε βοηθήστε αλλά με πράξεις, όχι με λόγια σας παρακαλώ.

Θα ήθελα επίσης να ζητήσω συγνώμη για την όποια τυχόν ενόχληση προκαλώ και την κατανόησή σας διότι η πείνα και η απόγνωση δεν είναι καλοί σύμβουλοι αλλά δυστυχώς είναι οι μόνοι που με συντροφεύουν εδώ και πολύ - πολύ καιρό. 

Με απόλυτη ειλικρίνεια Α.Κ. 

ΥΓ: Σας παρακαλώ ας μη ξεχνάμε την ανθρωπιά μας, τη χρειαζόμαστε και ίσως εμείς λίγο περισσότερο από κάποιους άλλους και ίσως κάποιοι άλλοι περισσότερο από εμάς....". 

Ο 45χρονος που είναι πάνω απ΄όλα αξιοπρεπής και περήφανος άνθρωπος μας έδωσε την άδεια να δημοσιοποιήσουμε την επιστολή αλλά δεν ήθελε να αναφέρουμε το όνομά του. Όποιος θέλει να βοηθήσει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί του μέσω του Newsit.gr