Γειά σας. Τα προηγούμενα δύο χρόνια μου επιτρέψατε να σκοτώσω 70.000 ανθρώπους

Του Αλέξανδρου Διακοσάββα
Είμαι ο Μπασάρ Αλ Ασάντ, Πρόεδρος της Συρίας, και θα συνεχίσω να σκοτώνω

Γεια σας. Ονομάζομαι Μπασάρ Αλ Ασάντ. Είμαι ο Πρόεδρος της Συρίας και τα τελευταία δύο χρόνια, εσείς -οι πολίτες του κόσμου και οι κυβερνήσεις σας- με αφήσατε να σκοτώσω 70.000 ανθρώπους. Ναι, σωστά διαβάσατε: Είμαι αυτός που έχει δολοφονήσει 70.000 ανθρώπινες ψυχές από το Μάρτιο του 2011 και εσείς παρακολουθείτε χωρίς να κάνετε τίποτα. Έχω σκοτώσει πολλούς: διαδηλωτές, επαναστάτες, αθώους πολίτες. Ονοματίστε κάποια ομάδα ανθρώπων, την έχω σκοτώσει. Έχω σκοτώσει ανθρώπους με οικογένειες και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Έχω σκοτώσει μητέρες και κόρες, πατέρες και γιους και συνεχίζω. Μάλιστα, έχω σκοτώσει πολύ κόσμο μέρα μεσημέρι, όμως είμαι ακόμα εδώ, ζωντανός και εξακολουθώ να σκοτώνω. Αφού μπορώ και το συνεχίζω, συμπεραίνω ότι το να σκοτώσεις κοντά στα 100.000 άτομα μάλλον είναι αποδεκτό. Εξάλλου, η διεθνής κοινότητα δεν έχει κάνει τίποτε παραπάνω από το να καταδικάζει φραστικά τις πράξεις μου. Οπότε, το εκλαμβάνω σαν μια σιωπηρή άδεια να συνεχίσω να κάνω ό,τι κάνω, το ξαναλέω, να σκοτώνω βάναυσα τόνους ανθρώπων. Υποσημείωση: Το βρίσκω ενδιαφέρον που όλοι ξέρουν πόσους έχω σκοτώσει, αλλά τίποτα δε μου έχει συμβεί ακόμα. Δε συμφωνείτε; Στον 21ο αιώνα; Βλέπετε, ηγούμαι ενός ισχυρού στρατού, οπότε μπορώ να στέλνω στρατιώτες να σκοτώνουν σχεδόν όποιον θέλω. Κάποιες φορές έχουν γίνει δημόσιες διαδηλώσεις εναντίον μου και εγώ έβαλα την αστυνομία να ανοίξει πυρ κατά των διαδηλωτών. Και άλλες φορές, στέλνω ένα αεροπλάνο και ρίχνει μια βόμβα που σκοτώνει εκατοντάδες ανυπεράσπιστους ανθρώπους σε λίγα δευτερόλεπτα. Έπειτα, ξυπνάω το επόμενο πρωί και κάνω το ίδιο, αφού κανείς δεν έχει επιχειρήσει να με συλλάβει ή να με σκοτώσει. Αυτό είναι ένα μοτίβο που επαναλαμβάνω αδιάκοπα για 750 συνεχόμενες μέρες περίπου. Εβδομήντα χιλιάδες άνθρωποι: Ή αλλιώς 96 την ημέρα, καθημερινά, για δύο χρόνια. Στην πραγματικότητα, μόλις σκότωσα άλλον ένα όσο εσείς διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Εκείνο το κορίτσι, στο σπίτι όπου έγινε επιδρομή από τις ένοπλες μου δυνάμεις, πυροβολήθηκε και είναι νεκρή. Ουπς, μόλις σκότωσα και το μικρό της αδερφό. Και τη μητέρα και τον πατέρα της. Ειλικρινά αναρωτιέμαι γιατί κανείς σας δεν προτίθεται να σταματήσει αυτή την ξεδιάντροπη σφαγή. Γράφονται καθημερινά στις εφημερίδες διάφορα άρθρα για την κατάσταση στη Συρία και έχω βγει στην τηλεόραση για να μιλήσω για όλους όσους έχω σκοτώσει. Και αντί να με δολοφονήσουν μετά τη συνέντευξη, επέστρεψα στο παλάτι μου στη Δαμασκό -τοποθεσία της οποίας οι συντεταγμένες είναι διαθέσιμες σε κάθε ξένη κυβέρνηση που διαθέτει βαλλιστικούς πυραύλους-, έφαγα βραδινό και πέρασα ωραία όπως κάθε απλός άνθρωπος και όχι όπως ο αρχιτέκτονας ενός διεθνούς ολοκαυτώματος. Βέβαια, υποθέτω ότι θα έχετε κάποιους καλούς λόγους για να μην κάνετε ούτε μια απλή προσπάθεια παρέμβασης για να σταματήσετε αυτό το παράλογο αιματοκύλισμα. Ή απλά, είστε σαφείς και αγνοείτε τη σφαγή επειδή είτε δεν ενδιαφέρεστε, είτε πιστεύετε ότι η παρέμβαση ενέχει πολιτικές δυσκολίες. Αν αυτό ισχύει, υποθέτω ότι αυτές οι λεγεώνες πτωμάτων βρίσκονται στη συνείδησή σας, υπό μία έννοια. Ούτως ή άλλως δε με αφορά. Στην πραγματικότητα, θέλω να σας ευχαριστήσω όλους που δεν έχετε κάνει σχεδόν τίποτα για να με σταματήσετε. Ειλικρινά το εκτιμώ. Πάντως, φαντάστηκα ότι θα θέλατε όλοι να μάθετε τι σκαρώνω. Ο εμφύλιος συνεχίζεται για τρίτη χρονιά, οπότε θα προσπαθήσω να σας κρατώ ενήμερους για το πόσους σκοτώνω, όσο εσείς και οι ηγέτες σας εξακολουθείτε να κάθεστε με σταυρωμένα τα χέρια. Παρεμπιπτόντως, εβδομήντα χιλιάδες είναι μόνο η επίσημη εκτίμηση από τα Ηνωμένα Έθνη. Πιστέψτε με, είναι πολύ πολύ περισσότεροι.
Πηγή: www.lifo.gr