Μπορούμε και χωρίς βαρβάρους

 Photo: xgray @flickr

Οι περισσότεροι πέφτουμε για ύπνο με άγχος και ξυπνούμε με το ίδιο ακριβώς άγχος το οποίο, σαν πιστό σκυλί, μας ακολουθεί όλη την ημέρα, όπου και να πάμε, ό,τι και να κάνουμε. Κι ενώ η οικονομική κρίση βαρά κατακέφαλα φέρνοντας τα πάνω-κάτω στις σχέσεις των ανθρώπων, τεχνικές κρατικοδίαιτες εταιρείες, που αναλάβανε να τελειώσουν τους οδικούς άξονες, «ο κατασκευαστής», όπως τους ονόμασε ο κ. Χατζηδάκης, για ευνόητους πρακτικούς λόγους, εισπράττουν κεφάλαια κίνησης και αποζημιώσεις πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ ώστε να μπει η μπουλντόζα και να ξεκινήσει η περίφημη ανάκαμψη της οικονομίας. Με την ισχυρή προκαταβολή που λαμβάνουν και τις υπέρογκες «αποζημιώσεις» που θα εισπράξουν οι «κατασκευαστές» από το πλουσιοπάροχο κατά τα άλλα φτωχό Δημόσιο μπορεί ο οποιοσδήποτε, που έχει μυαλό, κρατά το στόμα του κλειστό κι είναι «συνεργάσιμος» με το πολιτικό κατεστημένο, να στρώσει με άσφαλτο οδικές αρτηρίες, να σκάψει υπόγειες σήραγγες, να κατασκευάσει ηλεκτρικά εργοστάσια για τη ΔΕΗ, να αγοράζει απανωτές ΔΕΚΟ, ακόμη και να φτάσει στον πλανήτη Άρη - δίχως να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ από δικά του χρήματα! Αυτός που κοροϊδεύει, κοροϊδεύει πρώτα τον εαυτό του. Σοφή παροιμία που, αργά ή γρήγορα, για άλλη μια φορά θα επαληθευθεί. Αποσβολωμένοι υπομένουμε την απίστευτη καλοστημένη προπαγάνδα. Η υπόθεση της Ελλάδας και το πώς ένας ολόκληρος λαός υπέκυψε στα απανωτά μνημόνια και έχασε την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του να διαπραγματεύεται και να λέει όχι, θα διδάσκεται -στα χρόνια που θα έρθουν- στα διεθνή πανεπιστήμια. Η επιτυχία της μέχρι στιγμής υποταγής ολόκληρου του πληθυσμού, δίχως να πέσει σφαίρα και να χυθεί στάλα αίματος, σηματοδοτεί νέα ώθηση στις επιχειρηματικές ορέξεις των λίγων απέναντι στους πολλούς. Αποτελούμε πείραμα της παγκόσμιας σκηνής. Πείραμα που θα λήξει όταν θα έχει επιτευχθεί ο στόχος: προϋπόθεση η αφαίρεση κάθε λόγου από τον λαό. Κάτι σαν το όπιο που χρησιμοποίησε -με επιτυχία τότε- η Μεγάλη Βρετανία και νάρκωσε τους Κινέζους για να τους υποτάξει στις κατακτητικές της ορέξεις.
Τη στιγμή αυτή, της έκτακτης ανάγκης που περνάει η χώρα, δεν υπάρχουν Αριστεροί και Δεξιοί, αλλά μονάχα Έλληνες. Είναι καιρός να συσπειρωθούν οι υγιείς δυνάμεις που βρίσκονται διάσπαρτες σε όλα τα κοινωνικά στρώματα ώστε με την επιπλέον κοινωνική πίεση που θα δημιουργηθεί να εξαναγκαστούν οι υπεύθυνοι σε φυγή. Ο κόσμος είναι εγκλωβισμένος σε έναν πλασματικό φόβο. Αν, όμως, βρει το θάρρος και τη δύναμη να τον κοιτάξει κατάματα θα τον αποδυναμώσει αυτόν τον φόβο και με τον τρόπο αυτόν θα αποδεσμευτεί φως. Όχι το φως που υπόσχονται οι υπεύθυνοι της καταστροφής, αλλά το φως που αφορά όλους.
Μπορούμε και χωρίς «βαρβάρους».

protagon.gr