Αναστήτω ο Θεός

Το αφιέρωμά μας, στη φετινή Λαμπρή, δεν έχει να κάνει με το Χριστός Ανέστη, αλλά με αυτά που συμβαίνουν και λέγονται, ΜΕΤΑ το Χριστός Ανέστη, στην Εκκλησία.
Ένα τροπάριο, μια σημασία, μια έννοια, που αγγίζει και αφορά όλους εμάς, που τρέχουμε μετά το Χριστός Ανέστη, να πιάσουμε καλή θέση στο Πασχαλιάτικο τραπέζι, λες κι η πείνα από τη 40μερη νηστεία, μας είχε "καθηλώσει". Γιατί το τροπάριο αυτό, σε μας απευθύνεται, για μας λέει, μα δεν καθόμαστε ποτέ να το ακούσουμε, γιατί ίσως, επειδή για μας λέει, εμάς, μετά τον Ιησού, κρίνει.

"Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν.
Πάσχα ιερόν ημίν, σήμερον αναδέδεικται, Πάσχα καινόν, Άγιον Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον, Πάσχα Χριστός ο λυτρωτής, Πάσχα άμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα των πιστών, Πάσχα το πύλας υμίν, του Παραδείσου ανοίξαν, Πάσχα πάντας αγιάζον Πιστούς"