Dr Σάββας Καραγιάννης: «ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ» Ο DE VECCHI ΣΤΗ ΡΟΔΟ ΤΟ 1936. Ο ΣΟΙΜΠΛΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ 2013

Πολλές φορές τις τελευταίες ημέρες διερωτήθηκα «τί έρχεται να κάμει στην Ελλάδα ο περιβόητος Σόιμπλε;» Με τί μούτρα έρχεται να κοιτάξει στα μάτια τους Έλληνες;
Μήπως περιμένει να του ετοιμάσουμε και καμιά σπουδαία υποδοχή;
Σίγουρα η μόνη υποδοχή που θα του ταίριαζε είναι αυτή που τα παιδιά του Δημοτικού σχολείου της Ψίνθου, στα 1936, ( Χρόνια Ιταλικής κατοχής των νησιών μας στους Ιταλούς κατακτητές) επεφύλαξαν στον στρατηγό De Vecchi, όταν επισκέφτηκε το όμορφο νησί μας, τη Ρόδο και ήθελε να πάει να επισκεφτεί τις αρχαιότητες της Λίνδου.
Διετάχθησαν τότε, μικροί-μεγάλοι, στα χωριά μέσα από τα οποία θα περνούσε για να πάει από την Ρόδο στη Λίνδο (Αφάντου, Αρχάγγελος κ.τ.λ.) να τον υποδεχθούν θερμά!!! Διετάχθησαν επίσης, και οι δάσκαλοι των χωριών που ήταν κοντά στη διαδρομή, να κατεβάσουν και τα παιδιά των Δημοτικών σχολείων τους για να συμμετάσχουν στην υποδοχή, να «χτυπούν παλαμάκια και να μην ζητωκραυγάζουν τον Διοικητή όταν θα περνούσε μπροστά τους».
Το σχολείο της Ψίνθου διετάχθη να βρίσκεται με το σχολείο της Αρχαγγέλου στο ομώνυμο χωριό. Δάσκαλος στη Ψίνθο, τότε, ήταν κάποιος Δημητριάδης με καταγωγή από τη Σάμο και για αυτό όλοι τον ήξεραν ως «Σαμιώτη». Αυτός είχε παντρευτεί μια Ψινθενή, χωριατοπούλα, φημισμένη για την ομορφιά της, που σιγά σιγά έχασε το όνομά της και όλοι της έλεγαν «η Σαμιώτισσα».
Είχαν και 5 μικρά παιδιά, 2 αγόρια και 3 κορίτσια. Ο Δάσκαλος Δημητριάδης ή Σαμιώτης, πριν ξεκινήσουν από την Ψίνθο για τον Αρχάγγελο για να λάβουν μέρος στην υποδοχή, «δασκάλεψε» κατάλληλα τους μικρούς μαθητές του.
Τους είπε, όταν περνά το αυτοκίνητο με τον «μεγάλο άρχοντα» αντί να χειροκροτούν, όπως όλοι οι άλλοι παρευρισκόμενοι, αυτοί να καλύψουν τα μάτια τους με τα δύο τους χέρια και να είναι σκυμμένοι προς τη γη. Έτσι και έγινε….Το τι ακολούθησε δεν λέγεται….
Ένα μέρος από τους συνοδούς του De Vecchi έμειναν πίσω να ανακρίνουν τους μαθητές και να μάθουν ποιος τους υπέδειξε αυτόν τον τρόπο υποδοχής.
Τα παιδιά δεν καταλάβαιναν και δεν απαντούσαν. Έψαξαν τον δάσκαλό τους τον οποίο, άλλωστε, είχαν υποψιασθεί αμέσως, αλλά ο δάσκαλος δεν βρέθηκε πουθενά. Ήταν σαν να άνοιξε η γη και τον κατάπιε. Ευτυχώς, τα παιδιά δεν τα τιμώρησαν. Ο Δάσκαλος Δημητριάδης εξαφανίστηκε «ως δια μαγείας» για πάντα από τη Ρόδο και η οικογένειά του γνώρισε δύσκολες μέρες. Η γυναίκα του, σχεδόν τρελάθηκε, τα δε παιδιά του, ευτυχώς με τη βοήθεια και την συμπαράσταση συγγενών και φίλων μεγάλωσαν και αποκαταστάθηκαν.
Οι πιο ηλικιωμένοι Ψινθενοί, είμαι σίγουρος ότι γνωρίζουν την προαναφερθείσα ιστορία με ήρωα τον δάσκαλο του χωριού τους της εποχής εκείνης.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι η πιο εντυπωσιακή υποδοχή για τον κύριο Σόιμπλε θα ήταν:
Όλοι αυτοί που συγκεντρώνονται συνήθως στην πλατεία Συντάγματος, να πάνε να παραταχθούν κατά μήκος της οδού από το Αεροδρόμιο, και σιωπηλοί να κρατούν κλειστά τα μάτια τους και τα στόματά τους την ώρα που θα περνούν τα αυτοκίνητα με τον ίδιο και τη συνοδεία του κατευθυνόμενοι προς την Αθήνα. Τότε τα τηλεοπτικά και δημοσιογραφικά συνεργεία, ντόπια και ξένα, θα παρακολουθούσαν και θα μετέδιδαν σε όλο τον κόσμο την πιο εκκωφαντική «σιωπηλή» υποδοχή επίσημου προσώπου, στην σύγχρονη ταλαίπωρη Ελλάδα.
Και αν κάποιοι συλληφθούν, ανακριθούν και πιεστούν να ομολογήσουν ποιός τους «δασκάλεψε» να υποδεχθούν μ’ αυτό τον τρόπο, τον εγκληματία, κατακτητή Σόιμπλε η απάντησή τους είναι απλή:
«Οι κατακτητές μπορεί ν’ αλλάζουν, ίδιοι όμως πάντα μένουν και όμοια συμπεριφέρονται. 

Εμείς οι απλοί υπόδουλοι πολίτες μαθαίνουμε από τους προγόνους μας και τη μοναδική μας ιστορική διαδρομή αιώνων, ν’ αντιδρούμε με τρόπο απλό μοναδικό κι αποστομωτικό….
Ρόδος 18/7/2013
DR. ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ