Δεν θα πληρώνουν τέλη τον χειμώνα οι ξενοδόχοι. Προσφυγή του Δήμου κατά της απόφασης
Η προσφυγή του, είχε απορριφθεί, αφού τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου είχαν απο φανθεί ότι οι εποχιακές επιχειρήσεις υποχρεούνται να καταβάλλουν τέλη καθαριό τητας και κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου, με αποτέλεσμα στη συνέχεια ο ίδιος να προσφύγει ενώπιον της γενικής γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου (ΑΔΑ) Χριστιάνας Καλογήρου, η οποία και έκανε δεκτό το αίτημά του, εκδίδοντας μάλιστα ακόμη δύο αποφάσεις εξετάζοντας ανάλογες περιπτώσεις.
Ο Δήμος Ρόδου, δια μέσου του νομικού του συμβούλου, επανήλθε, καταθέτοντας σε πρώτο βαθμό προσφυγή ενώπιον της γενικής γραμματέως της Αποκεντρωμέ νης Διοίκησης Αιγαίου (ΑΔΑ) Χριστιάνας Καλογήρου, η οποία κατά τις πληροφορίες της «ΠΡΟΟΔΟΥ» απορρίφθηκε, με αποτέ- λεσμα ο ίδιος να αναγκαστεί να προσφύγει σε δεύτερο βαθμό ενώπιον της 2ης Ειδικής Επιτροπής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου κατ’ άρθρο 152 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (ν. 3463/2006). Η 2η Ειδική Επιτροπή, η οποία αναμένεται να συνεδριάσει ώστε να εξετάσει το παραπά- νω αίτημα, αποτελείται από τη νομική σύμβουλο του κράτους και από εκπρόσωπο του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου και της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων (ΠΕΔ). Τι υποστηρίζουν οι ξενοδόχοι; Οι ξενοδόχοι καταθέτουν προσφυγή ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου της Ρόδου, ζητώντας την απαλλαγή τους από την πληρωμή των τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού κατά τη χειμερινή περίοδο, σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται στις διατάξεις του Νόμου 429/1976, αρθρ. 5 και της υπ’ αριθ. 78/19-12-2007 εγκυκλί ου, οι οποίες και αναφέρουν ότι «τα μη λει τουργούντα ξενοδοχεία, όσο διάστημα δε λειτουργούν, δεν έχουν υποχρέωση καταβολής των τελών αυτών, αλλά εξαιρούνται ως εποχιακά». Το Δημοτικό Συμβούλιο Ρόδου, από την πλευρά του, απορρίπτει τις προσφυγές και στη συνέχεια οι ξενοδόχοι απευθύνονται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου (ΑΔΑ) προκειμένου να τους δικαιώσει.
Νομικά ζητούν την αποδοχή της αίτησής τους και την εξαφάνιση της προσβαλλόμενης αποφάσεως του Δήμου Ρόδου. Οι ξενοδόχοι ισχυρίζονται συγκεκριμένα κατά περίπτωση πως: «Κακώς απερρίφθη το αίτημά τους, ση μειώνοντας ότι η αιτιολογία πως δεν υπάρχει σαφής αναφορά των ξενοδοχείων εις τον σχετικό Νόμο είναι αστήρικτη, διότι αυτός αναφέρεται σε επιχειρήσεις μη λειτουργούσες, εις τας οποίας αναμφιβόλως περιλαμβάνονται και τα ξενοδοχεία. Είναι μη αληθές ότι οι υπηρεσίες καθαριότητος του δήμου καθαρίζουν τον πε ριβάλλοντα χώρο των ξενοδοχείων, όταν αυτά είναι κλειστά. Τι να καθαρίσουν άλλωστε σε ένα κλειστό ξενοδοχείο, ο περιβάλλον χώρος του οποίου είναι εκ των πραγμάτων περιφραγμένος και προστατευμένος.
Το επιχείρημα της μη εφαρμογής των νομικών επιταγών που θέσπισε η Πολι τεία με την αιτιολογία της μεγάλης οικο νομικής στενότητος των δήμων είναι αυτονόητο ότι δε μπορεί να αποτελέσει σοβαρή προϋπόθεση μη σεβασμού προς τους κείμενους νόμους. Αλοίμονο αν ψηφίζονται νόμοι υπό της Πολιτείας και μετά ταύτα η εφαρμογή τους ευρίσκεται εις το έλεος των οικονομικών του Δημοτικού Συμβουλίου. Μια τέτοια ανυπακοή προς τους νόμους με βάση τα εκάστοτε οικονομικά δεδομένα είναι αυτονόητο ότι καταργεί τη νομοθετική εξουσία εν τοις πράγμα- σι (…)». Η προσφυγή για λογαριασμό του ξενοδόχου είχε υποβληθεί από τη δικηγόρο Βαλεντίνα Βαβούλη, ενώ την υπόθεση από την πλευρά του δήμου της Ρόδου χειρίζεται ο νομικός σύμβουλος Θοδωρής Φραράκης.
Σχόλια