Η πολιτική κι οι πολιτικοί

Οι πολιτι(στι)κές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, με τα παρτέρια της πλατείας, πολλούς εταρακούνησαν, λίγους όμως νομίζω, πως συγκίνησαν. Και πολύ λιγότερους, πραγματικά πολύ λιγότερους στεναχώρησαν. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, ουδείς ασχολείται με το πραγματικό πρόβλημα και με την ουσία του, αλλά με την περιφέρειά του και τη "φιγούρα" του, ασχολούνται όλοι.

Για άλλη μια φορά δυστυχώς, αποδεικνύεται, ο εγωϊσμός και η προσωποπαγής προέλευση των δράσεων, που θέλουν να λέγονται συλλογικές. Για τον μεν χωρικό Αντιδήμαρχο, η εξυπηρέτηση ή όχι των κατοίκων και η απόφαση για το ξήλωμα ή όχι των παρτεριών, του δίνει το δικαίωμα θεσμικά, να πάρει, την οποιαδήποτε απόφαση. Ηθικά όμως; Η συνεργασία με το τοπικό, η από κοινού απόφαση για το συγκεκριμένο θέμα, με τον πολιτιστικό Σύλλογο, που με την άδειά τους έκανε ότι έκανε, τον αφήνει εκτεθειμένο. Από την άλλη, εκτεθειμένος στην κριτική του κλειστού "club", είναι και ο Πρόεδρος του Συλλόγου, που με τις πράξεις του, μας αφήνει την αίσθηση του "αποφασίζω και διατάζω", μιας και δεν έχουμε δει ποτέ, το Σύλλογο, στα κλειστά όρια του χωριού, να "συνεργάζεται", για την παραγωγή πολιτισμού.

Ο Ομφαλός, πολλάκις, έχει με αυτή την πένα τονίσει με έμφαση, το γεγονός της ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ συνεργασίας, μεταξύ των φορέων πολιτισμού, που δραστηριοποιούνται στις Καλυθιές. Μα το πρόβλημα τελικά, με όλους εσάς, είναι να κάνει κουμάντο και να έχει την κατάσταση στα χέρια του, ένας. Ένας έκανε κουμάντο και τώρα. Το μέγα πρόβλημα λοιπόν, για άλλη μια φορά, σ' αυτόν τον φουκαρά τόπο που ζούμε, είναι ποιος θα είναι αυτός, ο ΕΝΑΣ.

Υ.Γ: Αλήθεια είναι πως, η κατασκευή των παρτεριών, δεν είχε καμιά χρηστική αισθητική προσφορά στην πλατεία κι αυτό ο Πρόεδρος, το γνώριζε καλά.