Πολλές φορές κάνουμε σχέδια για το μέλλον και προγραμματίζουμε διάφορα...Και ξαφνικά έρχεται η μοίρα, η κακιά στιγμή και στα ανατρέπει όλα. Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα και στη δική μου περίπτωση. Άλλα σχεδίαζα εγώ, άλλα μου ήταν γραμμένο να γίνουν. Μετά από τον πρόσφατο, σοβαρό, όπως αποδείχτηκε τραυματισμό μου, πείρα την απόφαση να σταματήσω το ποδόσφαιρό. Ποδόσφαιρο που από πολύ μικρός αγάπησα και υπηρέτησα με πάθος και αξιοπρέπεια. Δεν ήθελα να φύγω με αυτόν τον τρόπο, αλλά είπαμε... η μοίρα. Θεωρώ πως από το χώρο αυτό κέρδισα πολλά και πάνω από όλα φίλους. Φεύγοντας, θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους όσους συνεργάστηκα και με ανέχτηκαν όλα αυτά τα χρόνια (συμπαίκτες, προπονητές, παράγοντες, φιλάθλους κ.α.) και να ζητήσω δημόσια ένα μεγάλο ΣΥΓΝΩΜΗ από όσους τυχόν στεναχώρησα κατά καιρούς. Θέλω να ξέρουν πως δεν έγινε με ιδιοτέλεια, αλλά λόγο του πάθους με το οποίο όλα αυτά τα χρόνια αγωνιζόμουν. Θέλω να πιστεύω στην ρήση που λέει πως "όλα τα πράγματα στη ζωή, γίνονται για κάποιον λόγο". Και ελπίζω αυτός ο λόγος στην περίπτωσή μου να είναι καλός. Είναι δύσκολο να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από αυτόν τον χώρο. Για αυτό δε θα πω "αντίο"... αλλά ... "εις το επανιδείν"...
Ο Μιχάλης Μάκρας, έγραψε τη δική του ιστορία, στο ποδόσφαιρο των Καλυθιών.
Αξιοπρεπής, έντιμος, συνεπής, είναι λίγα μόνο από τα χαρίσματά του.
Προσέφερε στις ομάδες του χωριού, αυτό που πέρα από ποδόσφαιρο, δε μετριέται σε νούμερα.
Και όπως λέει κι ο ίδιος, που αγαπά το ποδόσφαιρο, Μιχάλη, εις το επανιδείν!
Σχόλια