Μαγκιά και κόντρα φινιστρίνι: του Βαγγέλη Παυλίδη

Δεν περνάει μέρα που να μη διατρανώνεται η πεποίθησή μου πως είμαστε λαός εξαιρετικής ευφυίας και εφευρετικότητας, πολυμήχανοι, προορισμένοι να μεγαλουργήσουμε, άσχετα αν έχει γίνει η πατρίδα μας ριμάδι… γι αυτά φταίνε οι ξένοι που μας ζηλεύουν. Είμαστε λαός φιλελεύθερος, με επαναστατικό πνεύμα, που διεκδικούμε τα δικαιώματά μας ως άλλοι Καραϊσκάκηδες όπως,ας πούμε, όταν ξεφυσάμε τον καπνό μας στα μούτρα του διπλανού, ενώ άλλοι λαοί βγαίνουν έξω για να καπνίσουν, στο κρύο και τη βροχή, οι βλάκες. Στο κάτω κάτω ο νόμος είναι για τους άλλους –αλλοίμονό τους αν τον παραβούν- όχι για μας τους μάγκες.
Πώς μού ‘ρθαν αυτά; Ιδού κάτι που μού ‘τυχε δυό φορές μέσα σε δυο μέρες. Πρόκειται για οδηγικό κόλπο που σκέφτομαι να το υιοθετήσω γιατί α) Έτσι φτάνεις πιο γρήγορα στον προορισμό σου β) Σου ανεβάζει την αδρεναλίνη, με τους ριψοκίνδυνους ελιγμούς που απαιτεί και γ) Σου δίνεται η ευκαιρία να βγάλεις τη γλώσσα στους βλάκες.
Λοιπόν. Πηγαίνοντας προς Λίνδο διασταύρωση προς Καλλιθιές. Σταματάω στο κόκκινο φανάρι και περιμένω μαζι με άλλους ως βλάκας. Κοιτάξτε τώρα το διάγραμμα. Εγώ είμαι το αυτοκίνητο (Α), οπότε εμφανίζεται ο Έλλην μάγκας (Β). Ο ελιγμός είναι μεγαλοφυής στην απλότητά του και απαιτεί μόνο σταθερό χέρι και ταχύτητα! Χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο που δεν το σκέφτηκα πρώτος, πενήντα χρόνια που οδηγώ. Ας είναι, τώρα ξέρω!
Επανόρθωση: Η διασταύρωση είναι βέβαια προς Καλλιθιές και όχι προς Αφάντου, όπως είχα γράψει αρχικά. Από τότε που αναρτήθηκε το σημείωμα αυτό μέχρι σήμερα -λίγες μέρες αργότερα- άλλες δυο φορές έγινα μάρτυρας του ίδιου φαινόμενου. Προφανώς, έχει γίνει ρουτίνα στους μάγκες της περιοχής. Βούρ, λοιπόν κι ας πάρουμε μαθήματα εξυπνάδας.

iporta