Τρεις μουσικοί, με το δικό τους αποτύπωμα

Ήταν δεν θα' ταν 16, όταν τους πρωτογνώρισα. Είχα μάθει πως είχαν φτιάξει μια μπάντα και έπαιζαν τραγούδια παραδοσιακά, τραγούδια του χορού και του κεφιού. Είχαν αυτό το κάτι, που σαν νέοι, σε κερδίζουν. Χαμόγελο, καλή διάθεση, όρεξη και πάνω απ' όλα, αγάπη για τη μουσική, αγάπη για το όργανό τους. Τότε βέβαια, είχαν τα λάθη τους, είχαν τις ατέλειές τους, τις οποίες όμως ήξεραν και συνεχώς βελτίωναν. Ήμουν σίγουρος, όταν μιλούσαμε, πως αυτά τα παιδιά, ήρθαν στα μουσικά δρώμενα της Ρόδου, για να μείνουν. Τα παιδιά μεγάλωσαν κι έγιναν άντρες,
Ο Νίκος ο Χαρινός με το βιολί, ο Βάγιος ο Καραδημήτρης με τη Λύρα κι ο Μιχάλης Ελευθεράς με τα κρουστά, έπαιξαν χτες και μου θύμησαν αυτές τις αναμνήσεις. Ο Βάγιος, ο Μιχάλης κι ο Νίκος, απέκτησαν αυτό που λέμε, ταυτότητα, ταυτότητα μουσική. Και αυτό είναι μια πρώτη κατάκτηση. Αυτά τα παιδιά, στη μουσική τους πορεία, θα μας αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα. Αυτή είναι και η κατάκτηση, η παρακαταθήκη. Το αποτύπωμα, που αναγνωρίζεται, από τις επόμενες γενιές.